ByMelaniie.com een blog waarin ik schrijf over het moederleven en meer. Verhalen over ons gezin, leuke verhalen, mooie uitstapjes. Op 2 mei gebeurde het ondenkbare.
Iedereen zegt wel dat mensen online enkel de mooie kanten van hun leven delen. En ja, dat zal ook wel zo zijn. Maar ik moet eerlijk bekennen, wij hadden nooit een dip of crisis, dus dan kan ik deze ook niet delen. De weg naar ons gezin verliep moeizaam en ja, we hebben veel traantjes gelaten. Maar zelfs dat traject bracht ons dichter bij elkaar. Zo werden we een gezin van vier en waren we compleet.
Sinds 2 mei 2023 zijn we niet meer compleet. Mijn allerliefste man, liefde van mijn leven, is er niet meer. Kevin en ik zijn 10 jaar samen dit jaar, ofja, waren. Dit waren werkelijk 10 mooie jaren, zelfs onze verbouwing en het hele IVF-traject bracht ons dichter bij elkaar. Hij is mijn 100% match. Het is nog steeds enorm vreemd dat hij er niet meer is. Wat met onze plannen in de nabije en verre toekomst? En de kinderen? Kevin is een geboren papa. De papa die tijdens feestjes met de kindjes gaat spelen in plaats van bij de volwassen te zitten, die papa die onder een hoopje kinderen ligt en ervan geniet. Net hij zal zijn kinderen niet zien opgroeien. Het voelt zo oneerlijk!
Ik zal dus voortaan nog steeds schrijven over uitstapjes met de kinderen, leuke projecten etc. maar net zoals ik deelde over ons ivf-traject, zal ik ook schrijven over mijn rouwtraject. Een traject dat waarschijnlijk met goede en slechte momenten zal gaan, met hulp, kleine en grote paniekjes maar vooral met vallen en opstaan.
Want Kevin laat een leegte achter, eentje dat wellicht nooit helemaal zal opgevuld geraken. Ik ben 31 jaar, weduwe en mama van twee. Met een geluk heb ik twee schatten van kinderen die me er nu doorslepen. Ik MOET verder. Voor hun, maar ook omdat Kevin nooit zou willen dat ik een in hoekje wegkwijn. De avonden zijn het ergste. Dan zit ik alleen en sluipt het gemis naar me toe. Een knuffel, een gesprek of gewoon een kleine aanraking. Nu ben ik alleen. Omringd door énorm veel mensen die me helpen en steunen, maar toch voel ik me eenzaam. Ik durf niet meer goed gaan slapen, want dan zijn de nachtmerries daar. Ik droom dat hij ons in de steek laat. Dat hij ons achterlaat. Terwijl ik weet dat hij daar NOOIT bewust voor zou kiezen.
Het moeilijkste momenteel is zelf met een enorm verdriet zitten en weten dat je kinderen ditzelfde verdriet dragen. Casper is nu 5 jaar, hij kan zijn gemis een beetje in woorden brengen. Soms is hij boos, soms verdrietig, meestal is hij sterk. Hij lacht, hij speelt, hij gaat verder. Toch zie je dat zijn lach anders is. Hij speelt met een rem op. En hij plakt enorm aan mij. Geen moment heb ik voor mezelf. Ik probeer er zoveel mogelijk voor hem te zijn. We praten over papa, lachen en huilen samen.
Bij Ella-Nora is het anders, ze is bijna 15 maanden oud. Zij gaat haar papa nooit echt ‘gekend’ hebben. Maar ook zij mist hem. De badmomentjes waren papamomentjes. Ons miemuis wilt nu niet meer in bad. We proberen nieuwe rituelen om de badmomenten weer leuk te maken, nog steeds met de muziek van papa. Ze wijst op zijn foto’s en ik vertel over hem. Dat doet deugd. Zo is hij bij ons.
We zijn nog steeds een gezin van vier. Ons weg is gescheiden, maar onze liefde leeft voort!
– Voor altijd een plaats in mijn hart! – Voor altijd de jouwe.
Mooi geschreven… ik word er opnieuw heel verdrietig van, ik vind het heel moedig van je om hier zo mooi en eerlijk over te schrijven. Dikke knuffel 😘
Heel mooi …en toch idd zoals Michelle het ook zei heel moedig…je bent een topmama voor u kindjes…..ook van mij een dikke knuffel en een dikke 😘😘
Je bent heel dapper. Een heel moeilijke periode die je door moet. Houd het vol, je doet ontzettend goed je best.
Bwoa Melanie, Dit pakt me zo op deze zaterdag morgen terwijl ik buiten geniet van een tas koffie. Ik weet nog goed toen we samen op het werk zaten en Kevin kwam binnen die fonkel in je ogen! Dat was hem. En nu dit. Het is wel een feit je bent een sterke madam dat heb je meermaals bewezen. Er gaan moeilijke momenten zijn en denken dat je het niet goed doet maar dat is oké hoor. Je bent een pracht van een mama en top madam! You got this… veel liefs Jessica